No, czekolady są bombowe Ale w Polsce dobrych czekolad nie ma Tzn. ładnych szczeniąt. Bo psiaki mamy ładne 3 imporciki a jak czekolady stoją w sukach to nie wiem. Chyba słabiutko, bo żadna mi się nie kojarzy.

Mi się marzy:
* b. - czarny
* niebiesko-srebrny
*b. - złoty (z przesianiem lub bez)
*b. - czekoladowy (choć w Polsce nigdy takiego nie widziałam, żeby się urodził )
*niebiesko-srebrny podpalany (cały miot takich się urodził w lutym )
*jeśli czekolada, to tylko podpalana

Czyli generalnie rzecz biorąc - jakikolwiek z kolorowych cockerów. Bo cockery dzielą się na jednomaściste (złoty, czarny, c. podpalany, czekolada, czek. podpalana, sobolowy) i kolorowe (czyli cała reszta ). Niestety, w Polsce hodowli kolorków jest tylko 7. Kolorowe mioty zdarzają się rzadko. A w tym roku aż 2, jak nie 3, były! No ale mnie taka okazja musi przejść koło nosa... niestety...

Szkoda tylko, ze mój Tata jest nieprzejednany. Wczoraj znowu się o psa posprzeczaliśmy... Ja już chyba nie mam siły prosić.

Ostatnio edytowany przez Gosai (2010-02-28 19:44:21)

No ja zaczynam się coraz bardziej nad tą "ciężką" intrygą zastanawiać. Nie wiem tylko, czy psychcznie dam sobie z tym radę. Chyba sie zbyt boję. Choć jak widzę, że dla tych papisiów:

cały czas mogą się zgłaszać potencjalni nabywcy, to jestem gotowa na każdą intrygę.

Czyż one nie są warte "grzechu"?

Springery też bardzo mi się podobają Ale gabarytowo wolę cockerki. Może kiedyś, kiedyś, sprawię sobie springera. Ale to jak już się dorobię ślicznej kolorowej gromadki cockerków.

Te po prawej będą niebiesko srebrne. Jak mamusia

Ostatnio edytowany przez Gosai (2010-03-03 16:23:48)

Pierwszy z lewej też ma taki nos, tylko nie widać. Sama nie wiem w sumie co będzie z tymi nochalami. Ale raczej się odbarwią. Nie widziałam nigdy cockerów z cętkowanymi noskami.

Kiedyś bardzo chciałam mieć sobolka. Ale zauważyłam, że w tych hodowlach, które wg. mnie są godne uwagi, rzadko się rodzą. 
A jak dobrze pójdzie to intryga nie będzie konieczna.

Pochwalę się Wam postępami z ostatniej chwili. (dosłownie sprzed 30min) Mój Tata kocha Kraków. A hodowla Izomer, gdzie są te moje ukochane papisie, jet właśnie w Krakowie. No i dzisiaj mieliśmy taką rozmówkę.

Ja: A ty wiesz, że te szczeniaczki to z Krakowa są?
Tata: Czyli do Krakowa musielibyśmy pojechać?
(chwila ciszy i mój wielki entuzjazm pt. "nie KTOŚ hipotetyczny musi pojechać, ale MY pojechalibyśmy")
Ja: Czyli zgadzasz się?
Tata: Jeszcze nie.

Czyż stwierdzenie "JESZCZE nie" nie jest krokiem milowym od surowego stwierdzenia "nie"?